De jonkies verlaten het nest, word ik oud?
Dinsdag 25 april ontvang ik een sms van Annefrouke Haaksema ‘als je straks in Hoevelaken bent, kunnen we dan even praten …’. Ik weet hoe laat het is, die gaat haar ontslag indienen, ze heeft een nieuwe baan. Een maand daarvoor trof ik een zenuwachtige Maarten Snijders aan mijn bureau met dezelfde boodschap. In korte tijd verlaten twee jonge BLMC talenten het nest.
Beiden zijn na een meer dan geslaagde stage in dienst gekomen bij BLMC. Annefrouke na haar HBO opleiding bedrijfskunde en Maarten na het behalen van zijn master supply chain management aan de Universiteit Twente. Voor beiden hun eerste baan. Gemiddeld hebben ze vijf jaar bij en voor BLMC gewerkt.
Maarten voerde destijds in opdracht van BLMC een onderzoek uit naar de relatie tussen cultuur en supply chain management. Prof. Dr. Holger Schiele beoordeelde zijn thesis met maar liefst een negen. De uitkomsten van zijn onderzoek heeft Maarten onder andere gepresenteerd tijdens een bijeenkomst van het SCELP platform. Dit door Nyenrode en BLMC opgerichte platform voor leiders in de supply chain is een belangrijk laboratorium geworden voor het ontwikkelen en delen van supply chain kennis en ervaring in Nederland. Toen ik Maarten op zijn zesentwintigste zag staan voor de supply chain directeuren van SCELP, genoot ik. Mooi dat aankomend talent.
De jaren daarna werkte Maarten hard aan het ontwikkelen van de Supply Chain Analyse, een onderzoeksmethode waarmee BLMC objectief in kaart kan brengen hoe een organisatie er supply chain technisch voor staat en welk verbeterpotentieel in de supply chain van die organisatie aanwezig is. Na jaren van onderzoek en voorbereiding is de Supply Chain analyse nu ongeveer een jaar terug in productie genomen en met succes tientallen keren in gezet bij onze opdrachtgevers.
Annefrouke groeide snel door. Was ze eerst de secretaresse die de recuiters en interim managers ondersteunde, ging ze al snel leiding geven aan alle back office activiteiten van BLMC. Van dat werk dat als het goed gaat je er niets van merkt, maar oh wee als het fout gaat, dan staat de tent in de fik. Om vervolgens te eindigen als de grote motor achter de evenementen van BLMC. In 2015 bedacht ik in al mijn wijsheid dat er een groot congres moest komen onder de titel ‘survival of the fittest’. Centraal stond de vraag of en hoe je je als organisatie en als mens kan aanpassen aan continue en snel veranderende omstandigheden. Het congres werd, niet in de laatste plaats vanwege de inzet van Annefrouke, een doorslaand succes. De belangstelling was enorm, de reacties waren overweldigend.
Vandaag, woensdag 7 juni, zag ik de aankondiging van de nieuwe functies van Annefrouke en Maarten op linkedin. Tijdens het afscheidsdiner kon ik mijn emoties beheersen, sterker nog, was ik wellicht zelfs iets te afstandelijk richting die twee. Gelukkig ving mijn collega Paul Busé mijn gestuntel op met mooie woorden. Vandaag kreeg ik toch een brok in mijn keel. De jonkies worden groot en verlaten het nest. Ik weet dat het zo gaat, hoort bij het leven, zie ik ook aan mijn kinderen. Ik gun ze van harte hun loopbaan en levensgeluk. Toch even slikken. Ik merk dat ik aan ze gehecht ben geraakt en dat ik ze zal missen. Beiden heel erg bedankt voor jullie betrokkenheid en inzet. Word ik oud? Dat is natuurlijk een retorische vraag.
Michel van Buren
7 juni 2017